1 ای یهوه، تو خدای من هستی،تو را برمیافرازم و نامت را میستایم،زیرا که اعمال عجیب کردهای،و تدبیرات قدیم خود را به انجام رسانیدهای،در امانت و راستی.
2 شهر را به پشتهای بدل کردهای،و شهر مستحکم را به ویرانهای؛کاخ بیگانگان دیگر شهری نیست،و هرگز از نو بنا نخواهد شد.
3 پس ملتهای نیرومند تو را حرمت خواهند داشت،و شهرهای اقوامِ ستمپیشه از تو خواهند ترسید.
4 تو برای بینوایان پناهگاه بودهای،پناهگاهی برای نیازمندان به هنگام تنگی.در توفانها آنان را سرپناهی،در گرمای روز سایۀ خود را بر آنان میگستری.زیرا دَم ستمگران مانند وزش توفان است بر دیوار،