1 اینک پادشاهی به عدالت سلطنت خواهد کرد،و حکمرانان به انصاف حکم خواهند راند.
2 هر یک همچون پناهگاهی در برابر بادو سرپناهی در برابر توفان خواهند بود؛همچون نهرهای آب در بیابان خشک،و سایۀ صخره‌ای بزرگ در صحرای سوزان.
3 آنگاه چشمان بینندگان تار نخواهد شد،و گوشهای شنوندگان خواهد شنید.
4 دلِ شتابندگانْ معرفت را درک خواهد کرد،و زبان اَلکَنان فصیح و بلیغ خواهد گردید.
5 شخص خبیث دیگر شریف خوانده نخواهد شد،و شخص رذل دیگر نجیب نامیده نخواهد گردید.
6 چراکه خبیث به خباثت سخن می‌گویدو دل او به شرارت اشتغال دارد.فساد را پیشه کرده استو دربارۀ خداوند عقاید نادرست می‌پراکَنَد.گرسنگان را تهی‌دست رها می‌کندو آب را از تشنه‌لبان دریغ می‌دارد.
7 راه و روش شخص رذل، شریرانه است؛او تدابیر شریرانه می‌اندیشدتا فقیران را به سخنان دروغ نابود سازد،و نیازمندان را از دادرسی به دور دارد.
8 اما شریفان به شرافت تدبیر می‌کنند،و به شرافت استوار خواهند ماند.
9 ای زنانِ آسوده‌خیال،برخیزید و سخنم را بشنوید!ای دخترانِ مطمئن،به آنچه می‌گویم گوش فرا دهید!
10 پس از حدود یک سالشما که مطمئنید، مضطرب خواهید شد؛چراکه محصول انگور ضایع خواهد شدو موسم چیدن میوه نخواهد آمد.
11 ای زنان آسوده‌خیال، بر خود بلرزید!و ای دختران مطمئن، مضطرب شوید!لباس از تن برکَنید و عریان شوید،و پلاس بر کمر ببندید!
12 برای مزارع دلپذیرو برای موهای پر بار؛
13 و برای سرزمین قوم منکه به خار و خَس پوشیده است؛آری، برای همۀ خانه‌های شادمانیو برای این شهرِ سرمست!
14 زیرا که قصر، متروک خواهد شد،و شهر پرجنب و جوش، واگذاشته خواهد گردید؛قلعه و دید‌بانگاه به زمین خالی بدل خواهد شد،به جولانگاهِ خران وحشی و چراگاهِ گله‌ها.
15 تا آنگاه که روح از اعلی بر ما ریخته شود،و بیابان به بوستان بدل گرددو بوستان، همچون جنگل به نظر آید.
16 آنگاه انصاف در بیابان ساکن خواهد شد،و عدالت در بوستان اقامت خواهد گزید.
17 ثمرۀ عدالت، سلامتی خواهد بودو نتیجۀ عدالت، آرامی و امنیت تا ابدالاباد.
18 قوم من در منزلگاه‌های مملو از آرامش،و مسکنهای ایمنو استراحتگاه‌های پر از آسایش ساکن خواهند شد.
19 جنگل از بارش تگرگ سراسر صاف خواهد شدو شهر با خاک یکسان خواهد گردید.
20 اما شما چه مبارک خواهید بودکه بر کنار نهرها بذر خواهید پاشیدو گاوان و الاغهایتان را به آزادی رها خواهید ساخت.