اِشعیا 1:2-8 NMV

2 ای آسمان بشنو! و ای زمین گوش فرا ده!زیرا که خداوند سخن می‌گوید:«فرزندان پروردم و بزرگ کردم،اما ایشان بر من شوریدند.

3 گاوْ صاحبِ خویش را می‌شناسد،و الاغْ آخورِ مالک خویش را،اما اسرائیل نمی‌شناسد،و قوم من فهم ندارد.»

4 وای بر امت خطاکار،و قومی که زیر بار گناهند؛وای بر نسل شریران،و فرزندان فاسد!خداوند را ترک گفته‌‌اند،بر قدوس اسرائیل اهانت روا داشته‌اند،و به او پشت کرده‌اند!

5 چرا باز مضروب شوید؟چرا بیش از این عِصیان ورزید؟تمامی سَر بیمار است،و تمامی دل، مریض.

6 از کف پا تا فرق سر،در آن هیچ تندرستی نیست؛سراسر، جراحت و کوفتگی و زخم تازه است،که نه بخیه شده، نه بسته گشته،و نه به روغن مرهم گذاشته شده است.

7 سرزمین شما ویران گشتهو شهرهایتان به آتش سوخته است.بیگانگان در برابر دیدگانتانزمینِ شما را فرو می‌بلعند؛سراسرْ ویرانی است،بسان سرنگونی به دست بیگانگان.

8 دختر صَهیونمانند سایه‌بانی در تاکستان،و آلونکی در بوستان خیار،و شهری در محاصره،متروک است.