اِشعیا 1:5-11 NMV

5 چرا باز مضروب شوید؟چرا بیش از این عِصیان ورزید؟تمامی سَر بیمار است،و تمامی دل، مریض.

6 از کف پا تا فرق سر،در آن هیچ تندرستی نیست؛سراسر، جراحت و کوفتگی و زخم تازه است،که نه بخیه شده، نه بسته گشته،و نه به روغن مرهم گذاشته شده است.

7 سرزمین شما ویران گشتهو شهرهایتان به آتش سوخته است.بیگانگان در برابر دیدگانتانزمینِ شما را فرو می‌بلعند؛سراسرْ ویرانی است،بسان سرنگونی به دست بیگانگان.

8 دختر صَهیونمانند سایه‌بانی در تاکستان،و آلونکی در بوستان خیار،و شهری در محاصره،متروک است.

9 اگر خداوندِ لشکرهااندک باقیماندگانی برای‌مان نمی‌گذاشت،مانند سُدوم می‌شدیم و همچون عَمورَه می‌گشتیم.

10 ای حکمرانان سُدوم،کلام خداوند را بشنوید!و ای مردمان عَمورَه،به شریعت خدای ما گوش بسپارید!

11 خداوند می‌گوید:«از انبوه قربانیهای شما مرا چه سود؟از قربانیهای تمام‌سوزِ قوچهاو چربیِ حیوانات پروار سیر شده‌ام،و مرا به خون گاو و بره و بز رغبتی نیست.