2 قومها ایشان را برگرفته، به مکان خودشان خواهند آورد، و خاندان اسرائیل آنان را در زمین خداوند همچون غلام و کنیز به مِلکیت در خواهند آورد. ایشان اسیرکنندگان خود را اسیر خواهند ساخت، و بر آنان که بر ایشان ستم روا داشتند، حکم خواهند راند.
3 در آن روز که خداوند تو را از درد و پریشانی و بندگیِ طاقتفرسا که بر تو مینهادند راحتی بخشد،
4 به طعنه دربارۀ پادشاه بابِل خواهی گفت:«چگونه آن ظالم از میان رفت،و وقاحت او به پایان رسید!
5 خداوند عصای شریرانو چوگان حاکمان را شکسته است؛
6 که خشمگینانه قومها را بیوقفه میزدند،و غضبناکانه با آزارِ بیامان بر امتها حکم میراندند.
7 زمین سراسر آسوده و آرام است،و مردم به آواز بلند میسرایند.
8 صنوبرها و سروهای آزاد لبناناز تو به وجد آمده، میگویند:”از زمانی که تو پست شدی،هیچ چوببُری به بریدن ما نیامده است.“