4 به طعنه دربارۀ پادشاه بابِل خواهی گفت:«چگونه آن ظالم از میان رفت،و وقاحت او به پایان رسید!
5 خداوند عصای شریرانو چوگان حاکمان را شکسته است؛
6 که خشمگینانه قومها را بی‌وقفه می‌زدند،و غضبناکانه با آزارِ بی‌امان بر امتها حکم می‌راندند.
7 زمین سراسر آسوده و آرام است،و مردم به آواز بلند می‌سرایند.
8 صنوبرها و سروهای آزاد لبناناز تو به وجد آمده، می‌گویند:”از زمانی که تو پست شدی،هیچ چوب‌بُری به بریدن ما نیامده است.“
9 هاویه در پایین به جنبش درآمده استتا چون بیایی به استقبالت بشتابَد.ارواحِ مردگان را برای خوشامدگویی تو بیدار می‌سازد،جملۀ آنان را که رؤسای زمین بودند؛آنان را که پادشاهان قومها بودند،جملگی از تخت‌هایشان به پا می‌دارد.
10 آنان همگی خطاب به تو خواهند گفت:”تو نیز چون ما ضعیف گشته‌ای!تو نیز مانند ما شده‌ای!“