3 در کوچه‌ها پلاس در بر دارند،و بر بامها و در میادین،همگان شیون‌کنان اشک می‌ریزند.
4 ’حِشبون‘ و ’اِلِعالِه‘ فریاد برمی‌آورند؛و آوازشان تا ’یاهَص‘ به گوش می‌رسد.از این رو مردان مسلحِ موآب فریاد بلند سر می‌دهند،و جانهایشان در ایشان می‌لرزد.
5 دل من برای موآب فریاد برمی‌آورد؛برای فراریانش که تا ’صوعَر‘ و ’عِجلَت‌شِلیشیا‘ یافت می‌شوند.زیرا که از سربالاییِ ’لوحیت‘، گریان بالا می‌روندو در راهِ ’حورونایِم‘ فریاد نابودی برمی‌آورند.
6 آبهای ’نِمریم‘ خشکیده،و علفها خشک شده است؛گیاهان نابود گشته،و هیچ چیز سبز باقی نمانده است.
7 از این رو دولتی را که به دست آورده‌اندو آنچه را که اندوخته‌اند،از راه وادیِ بیدها خواهند برد.
8 زیرا که فریادی در سرحدات موآب طنین‌انداز است؛شیونشان تا به ’اِجلایِم‘و زاری‌شان تا به ’بِئِرایلیم‘ رسیده است.
9 زیرا آبهای ’دیمون‘ آکنده از خون است؛زانرو که من بدتر از این را بر دیمون نازل خواهم کرد:یعنی بر فراریان موآب و باقیماندگان آن سرزمین،شیری گسیل خواهم داشت.