4 در آن روزْ جلال یعقوب بی‌فروغ خواهد شد،و فربهیِ تَنَش آب خواهد گشت.
5 همچون زمانی خواهد بود که دروگر غَله را گرد می‌آورَد،و خوشه‌ها را به دستان خویش می‌دِرَوَد؛مانند زمان خوشه‌چینی در وادی رِفائیم.
6 همچون روزی که درخت زیتون را می‌تکانند،دانه‌هایی چند بر آن باقی خواهد ماند؛دو یا سه دانه زیتون بر بالاترین شاخه‌ها،چهار یا پنج دانه بر شاخه‌های پربار؛این است فرمودۀ یهوه، خدای اسرائیل.
7 در آن روز انسان به آفریدگار خود خواهد نگریست، و به جانب قدوس اسرائیل نظر خواهد کرد.
8 او دیگر به مذبحهایی که به دست خود ساخته است نخواهد نگریست، و به اَشیرَه‌ها و مذبحهای بُخور که به انگشتان خود ساخته است، نظر نخواهد افکند.
9 در آن روز شهرهای مستحکم ایشان مانند اماکن متروک در درختستانهای اَموریان خواهد بود که آنها را به سبب بنی‌اسرائیل وانهادند. آری، آنها یکسره ویرانه‌ای خواهند بود.
10 زیرا که تو خدای نجات خویش را از یاد برده‌ایو صخرۀ پناهگاه خویش را به یاد نمی‌آوری.پس هرچند نهالهای دلپذیر غَرس کنیو موهای بیگانگان را بکاری،