11 پس اکنون با لبانی اَلکَن و زبانی غریببا این قوم سخن خواهد گفت،
12 قومی که بدیشان فرموده بود:«استراحتگاه همین است؛پس خستگان را استراحت بخشید!و مکان آرامی همین است؛»اما نخواستند بشنوند.
13 پس حال کلام خداوند برای ایشانکلمات بی‌معنی و عبارات نامفهوم خواهد بود،کلمه‌ای اینجا و کلمه‌ای آنجا،تا رفته، از پشت بیفتندو مجروح گشته، در دام گرفتار آیند و اسیر گردند.
14 پس ای تمسخرگرانِ حاکم بر این قوم در اورشلیم،اکنون کلام خداوند را بشنوید:
15 زیرا گفته‌اید: «با مرگ عهد بسته‌ایم،و با هاویه هم‌پیمان گشته‌ایم.آنگاه که توفان سهمگین بگذردبه ما نخواهد رسید،زیرا که دروغ را پناهگاه خود ساخته‌ایمو ناراستی را مخفیگاه خویش.»
16 پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:«اینک در صَهیون سنگ بنیادی می‌نهم،سنگ آزموده شده،و سنگ زاویۀ گرانبهابه جهت پی مستحکم؛آن که توکل کندهراسان نخواهد شد.
17 من انصاف را ریسمان اندازه‌گیری،و عدالت را طراز خواهم ساخت.تگرگْ پناهگاه شما یعنی دروغ را خواهد رُفت،و سیلابْ مخفیگاه شما را خواهد بُرد.»