2 هان خداوند کسی نیرومند و توانا دارد،که چون توفانِ تگرگ و تندبادِ ویرانگر،و همچون رگبارِ باران شدید و سیلآسا،آن را به دست خود بر زمین خواهد افکند.
3 آری آن تاج فخرِ میگساران اِفرایِملگدمال خواهد شد؛
4 و آن گل پژمردنیِ زیباییِ پرجلال اوکه بر سر وادی حاصلخیز خودنمایی میکرد،مانند انجیر رسیده پیش از موسم حصاد خواهد بودکه تا کسی آن را بیند،به دست خود چیده، فرو میبلعد.
5 در آن روز، خداوند لشکرها برای باقیماندگان قوم خویشتاج جلال و افسر زیبایی خواهد بود،
6 و روحِ انصاف برای آن که به داوری نشیندو قوّت برای آنان که جنگ را نزد دروازه دفع میکنند.
7 اینان نیز از فرط شراب افتان و خیزانندو از میگساری بر پا نتوانند ایستاد:کاهنان و انبیا از فرط شراب افتان و خیزانند،و از میخوارگی منگ شدهاند؛آنان از میگساری بر پا نتوانند ایستاد،هنگام دیدن رؤیا تِلوتِلو میخورندو به وقت حکم دادن میلغزند!
8 سفرهها جملگی از قی پوشیده است،حتی یک جای پاک نیز باقی نمانده است.