20 بستر کوتاهتر از آن است که بتوان بر آن دراز کشید،و روی‌انداز تنگتر از آن که کسی خویشتن را بپوشاند.
21 زیرا خداوند بر خواهد خاست،چنانکه در کوه فِراصیم کرد؛و خویشتن را بر خواهد انگیخت،چنانکه در وادی جِبعون کرد؛تا عمل خویش را به جا آورَد،عمل عجیب خود را،و تا کار خویش را به انجام رسانَد،کار غریب خود را!
22 پس حال از تمسخر بازایستیدمبادا بندهایتان محکم شود.زیرا من از هلاکت و تقدیری شنیده‌امکه از جانب خداوندگار، خداوند لشکرهابر تمامی زمین مقدر است.
23 گوش فرا دهید و صدایم را بشنوید؛توجه کنید و به سخنانم گوش بسپارید.
24 آیا آن که به جهت بذرپاشی شخم می‌زندپیوسته چنین می‌کند؟آیا پیوسته زمین را می‌شکافدو آن را شیار می‌کند؟
25 آنگاه که زمین را هموار ساخت،آیا گشنیز نمی‌پاشد و زیره نمی‌افشاند؟آیا گندم در شیار نمی‌کارد،و جو را در جای معین خود نمی‌گذاردو چاودار در حدود مزرعه نمی‌کارد؟
26 خدایش او را تعلیم می‌دهد،و طریق درست را بدو می‌آموزد.