6 و روحِ انصاف برای آن که به داوری نشیندو قوّت برای آنان که جنگ را نزد دروازه دفع می‌کنند.
7 اینان نیز از فرط شراب افتان و خیزانندو از میگساری بر پا نتوانند ایستاد:کاهنان و انبیا از فرط شراب افتان و خیزانند،و از میخوارگی منگ شده‌اند؛آنان از میگساری بر پا نتوانند ایستاد،هنگام دیدن رؤیا تِلوتِلو می‌خورندو به وقت حکم دادن می‌لغزند!
8 سفره‌ها جملگی از قی پوشیده است،حتی یک جای پاک نیز باقی نمانده است.
9 «معرفت را به کِه خواهد آموخت؟و پیام را به کِه خواهد فهمانید؟آیا به کودکانِ تازه از شیر بازداشته؟یا به اطفال تازه از پستان برگرفته؟
10 زیرا که برای آنان کلمات بی‌معنیو عبارات نامفهوم است،کلمه‌ای اینجا و کلمه‌ای آنجا!»
11 پس اکنون با لبانی اَلکَن و زبانی غریببا این قوم سخن خواهد گفت،
12 قومی که بدیشان فرموده بود:«استراحتگاه همین است؛پس خستگان را استراحت بخشید!و مکان آرامی همین است؛»اما نخواستند بشنوند.