1 وای بر اَریئیل، وای بر اَریئیل!شهری که داوود در آن خیمه زد!سال بر سال بیفزایید،و عیدها را در وقتشان برگزار کنید!
2 اما من اَریئیل را در فشار خواهم نهاد،و ماتم و سوگواری خواهد بود،و او برایم مانند آتشگاه مذبح خواهد بود.
3 من دور تا دور بر ضد تو اردو خواهم زد،به برجها محاصره‌ات خواهم کرد،و مَنجِنیقها علیه تو بر پا خواهم داشت.
4 پست شده، از دل زمین سخن خواهی گفت،و کلامت از قعر خاک به‌سختی شنیده خواهد شد.صدایت همچون آواز ارواح از زمین بر خواهد آمد،و آوازت از میان غبار نجوا خواهد کرد.
5 اما انبوه دشمنانت همچون ذراتِ غبار خواهند شد،و خیل ستمکیشان همچون کاهی که رانده شود؛به‌ناگاه و در یک آن،
6 خداوند لشکرها به سراغ تو خواهد آمد،با تُندر و زمین‌لرزه و غرّش مَهیب،با تندباد و توفان و آتش فرو بلعنده.
7 انبوه قومهایی که بر ضد اَریئیل به جنگ برخاسته‌اند،جملۀ آنان که با او و با قلعۀ وی جنگیده، او را در فشار نهاده‌اند،مانند خواب خواهند بود،و همچون رؤیای شب.