7 اما او در آن روز فریاد بر خواهد آورد:«من دردی را دوا نتوانم کرد!در منزل من نه خوراک است و نه جامه؛پس مرا بر مردم حاکم مسازید!»
8 زیرا اورشلیم می‌لغزد،و یهودا می‌افتد؛از آن رو که گفتار و رفتار‌شان بر ضد خداوند است،و در برابر چشمان پرجلال او سر به طغیان برداشته‌اند.
9 حالت چهرۀ ایشان بر ضدشان شهادت می‌دهد؛همچون سُدوم گناه خویش را جار می‌زنند،و آن را پنهان نمی‌سازند.وای بر جانهای ایشان،زیرا که بلا بر سر خویش آورده‌اند.
10 پارسایان را گویید که ایشان را سعادتمندی خواهد بود،زیرا که از ثمرۀ اعمال خویش خواهند خورد.
11 وای بر شریران، که بلا در انتظارشان است،زیرا که بر حسب عمل دست خودشان بدیشان کرده خواهد شد.
12 و اما قوم من - کودکان بر آنان ستم می‌کنند،و زنان بر ایشان فرمان می‌رانند.ای قوم من، راهنمایان شما گمراهتان می‌کنند،و مسیر راههایتان را مغشوش می‌سازند.
13 خداوند در مقام اعلام‌جرم برخاسته،و برای داوری قومها ایستاده است.