7 هان دلاورانش بیرون فریاد برمیکشند،و قاصدانِ صلح زار زار میگریند!
8 شاهراهها متروک استو هیچ رهگذری یافت نمیشود.پیمان شکسته شده،شاهدان خوار گشتهاند،و آدمی را هیچ قدری نیست.
9 زمینْ ماتمکنان میپژمُرَد؛لبنانْ خجلتزده میخشکد؛شارون همچون بَرَهوت گشته،و برگهای درختان باشان و کَرمِل ریخته است.
10 خداوند میفرماید: «اکنون برمیخیزم؛حال، خود را برمیافرازم،و اکنون متعال میگردم.
11 شما به کاه آبستن خواهید شدو خَس خواهید زایید!دَم شما آتشی است که خودتان را خواهد سوزانید.
12 قومها کاملاً سوخته شده، مانند آهک خواهند شد،و همچون خاربوتههای قطع شده، در آتش خواهند سوخت.»
13 ای شما که دورید،آنچه را کردهام بشنوید!و ای شما که نزدیکید،به قدرتم اذعان کنید!