9 زمینْ ماتم‌کنان می‌پژمُرَد؛لبنانْ خجلت‌زده می‌خشکد؛شارون همچون بَرَهوت گشته،و برگهای درختان باشان و کَرمِل ریخته است.
10 خداوند می‌فرماید: «اکنون برمی‌خیزم؛حال، خود را برمی‌افرازم،و اکنون متعال می‌گردم.
11 شما به کاه آبستن خواهید شدو خَس خواهید زایید!دَم شما آتشی است که خودتان را خواهد سوزانید.
12 قومها کاملاً سوخته شده، مانند آهک خواهند شد،و همچون خاربوته‌های قطع شده، در آتش خواهند سوخت.»
13 ای شما که دورید،آنچه را کرده‌ام بشنوید!و ای شما که نزدیکید،به قدرتم اذعان کنید!
14 گنهکاران در صَهیون ترسانند،و لرزه بر تن منافقان افتاده است:«کیست از ما که بتواند در آتشِ سوزاننده منزل گزیند؟و کیست از ما که بتواند در آتشگاه جاودانی ساکن شود؟»
15 آن که به پارسایی سلوک می‌کند،و به انصاف سخن می‌گوید،سود ظلم را خوار می‌شمارد،و دست خویش از گرفتن رشوه بازمی‌دارد،به توطئۀ قتل گوش نمی‌سپارد،و چشم بر فرصتهای شرارت فرو می‌بندد؛