10 ای دریانوردان و هرآنچه در دریاست،ای سواحل دوردست و تمامی ساکنان آنها،سرودی نو برای خداوند بسرایید،و او را از کرانهای زمین بستایید.
11 صحرا و شهرهایش صدای خود را بلند کنند،و هم روستاهایی که اهالی قیدار در آنها ساکنند.ساکنان سِلاع بانگ شادی سر دهند،و از فراز کوهها فریاد برآورند.
12 خداوند را جلال دهند،و او را از سواحل دوردست ستایش کنند.
13 خداوند مانند جنگاوری بیرون می‌آید،و همچون مرد جنگی غیرت خویش را برمی‌انگیزاند؛فریاد برکشیده، غریو نبرد سر می‌دهدو بر دشمنان خویش چیرگی می‌یابد.
14 «دیرزمانی است که لب فرو بسته‌ام؛خاموش مانده‌ام و خودداری کرده‌ام؛اما حال چون زنی در حالِ زا فریاد خواهم کرد،و نَفَس‌زنان آه خواهم کشید.
15 کوهها و تپه‌ها را خراب خواهم کرد،و گیاها‌نشان را خشک خواهم ساخت.نهرها را به ساحل شنی بدل خواهم کرد،و برکه‌ها را خشک خواهم نمود.
16 نابینایان را به راهی که نمی‌دانند رهبری خواهم کردو در طریقهای ناآشنا هدایت‌خواهم نمود.تاریکی را در برابر ایشان به نور بدل خواهم کرد،ناهمواری‌ها را به زمین هموار.آری، این همه را به جا خواهم آورد،و ایشان را وا نخواهم نهاد».