14 خداوند که ولیّ شما و قدوس اسرائیل است چنین می‌فرماید: «من به‌خاطر شما به بابِل خواهم فرستاد و همۀ ایشان یعنی کَلدانیان را در همان کشتیهایی که بدان فخر می‌کنند، وادار به فرار خواهم کرد.
15 «من یهوه هستم، قدوسِ شما،آفرینندۀ اسرائیل، پادشاه شما.»
16 خداوند چنین می‌فرماید -همان که راهی در دریا ساخت،و طریقی در میان آبهای عظیم پدید آورد؛
17 همان که ارابه‌ها و اسبان را بیرون آورد،و سپاهیان و جنگاوران را،و آنان در آنجا افتادند و دیگر برنخاستندو از بین رفته، چون فتیله خاموش شدند:
18 «چیزهای پیشین را دیگر به یاد میاورید،و به امور قدیم میندیشید.
19 هان، اکنون من کاری تازه می‌کنم:هم‌اکنون در حال پدید آمدن است؛آیا آن را تشخیص نمی‌دهید؟من در بیابان راهی پدید می‌آورم،و در بَرَهوتْ نهرها جاری می‌سازم.
20 وحوش صحرا مرا حرمت خواهند داشت،حتی شغالان و شترمرغان،زیرا که در بیابان آب جاری می‌کنمو در بَرَهوتْ نهرها روان می‌سازم،تا قوم برگزیدۀ خویش را سیراب کنم،