6 تا از محل طلوع آفتاب تا محل غروب آن،بدانند که غیر از من کسی نیست؛من یهوه هستم و دیگری نیست؛
7 پدیدآورندۀ روشنایی و خالق تاریکی،موجد سعادت و آفرینندۀ مصیبت؛آری من، یهوه، تمام اینها را به جا می‌آورم.
8 ای آسمانها از بالا ببارانید،و ابرها عدالت را فرو ریزند؛زمین بشکافدو نجات و عدالت بار آورد،و آنها را با هم برویاند؛من، خداوند، اینها را آفریده‌ام.
9 وای بر کسی که با صانع خود مجادله می‌کند،حال آنکه سفالی از سفالهای زمین بیش نیست!آیا گِل به کوزه‌گر می‌گوید: ”این چیست که می‌سازی؟“،یا، ”کوزۀ تو را دسته نیست“؟
10 وای بر آن که به پدرش بگوید: ”این چیست که تولید می‌کنی؟!“یا به مادرش، که: ”چه می‌زایی؟!“»
11 خداوند که قدوس اسرائیل و صانع اوست،دربارۀ امور آینده چنین می‌فرماید:«آیا دربارۀ فرزندانم مرا زیر سؤال می‌برید؟آیا درمورد اعمال دستانم به من امر و نهی می‌کنید؟
12 منم که زمین را ساختمو انسان را بر آن آفریدم؛دستان من بود که آسمانها را گسترانید،و تمامی لشکریان آسمان را من فرمان دادم.