6 آنان که طلا از کیسۀ خویش بیرون می‌ریزند،و نقره را به ترازو وزن می‌کنند،زر‌گری اجیر می‌کنند تا از آن خدایی بسازد،و سپس در برابرش سَجده کرده، آن را می‌پرستند!
7 آن را بر دوش برگرفته، حمل می‌کنند،و در جایش می‌گذارند و آنجا می‌ایستد،و از جایش حرکت نتواند کرد.اگر کسی نزدش فریاد برآورد، پاسخ نتواند گفتو او را از تنگی نجات نتواند داد.
8 «ای یاغیان، این را به یاد آورید؛بدان بیندیشید و دلیر باشید.
9 امور پیشین را از ایام کهن به یاد آورید؛من خدا هستم و جز من کسی نیست؛من خدا هستم و همانند من نیست.
10 انتها را از ابتدا بیان می‌کنمو آنچه را که هنوز انجام نشده، از قدیم.می‌گویم: ”تدبیر من برقرار خواهد ماند،و تمامی خشنودی خود را به جا خواهم آورد.“
11 پرندۀ شکاری را از شرق فرا می‌خوانم،و مردی را که تدبیر مرا به جا می‌آورد، از دیار دوردست.سخن گفتم و به‌یقین به انجام خواهم رسانید،تدبیر کردم و آن را عملی خواهم ساخت.
12 ای سخت‌دلان، به من گوش فرا دهید!ای شما که از عدالت به‌دورید!