2 دستاس گرفته، آرد را خرد کن؛نقاب از چهره برگیر و ردا از تن به در آر؛ساقها را عریان کن و از نهرها بگذر!
3 برهنگی تو آشکار خواهد شد،و رسوایی‌ات عیان خواهد گردید.آری، من انتقام خواهم کشید،و بر کسی شفقت نخواهم کرد.»
4 ولیّ ما که نامش خداوند لشکرهاست،هم اوست قدوس اسرائیل.
5 «ای دختر کَلدانیان خاموش بنشینو به ظلمت درآی،زیرا که تو را دیگر ملکۀ ممالک نخواهند خواند.
6 من از قوم خویش غضبناک بودم،پس میراث خود را بی‌حرمت ساختم؛ایشان را به دست تو تسلیم کردم،و تو بر ایشان ذره‌ای رحم نکردی؛حتی بر پیران یوغی بس سنگین نهادی،
7 و گفتی: ”تا به ابد ملکه خواهم بود.“تا بدان‌جا که در اینها تأمل نکردی،و به عاقبت کار نیندیشیدی.
8 «پس حال ای که در ناز و نعمتی بشنو،ای که آسوده‌خاطر نشسته‌ای!ای تو که با خود می‌گویی:”من هستم و جز من کسی نیست؛هرگز بیوه نخواهم شد،و بی‌اولاد نخواهم گشت“: