2 چون آمدم چرا کسی نبود؟و چون خواندم چرا کسی پاسخم نگفت؟آیا دست من کوتاه شده است که فدیه نتواند داد؟و آیا مرا قدرت رهانیدن نیست؟هان، دریا را به عتابی خشک می‌سازم،و نهر‌ها را بیابان می‌گردانم،آن سان که ماهیانش از بی‌آبی بوی تعفن می‌دهند،و از تشنگی می‌میرند.
3 آسمان را سیاهپوش می‌سازم،و پلاس را پوشش آن می‌گردانم.»
4 خداوندگارْ یهوه زبانِ شاگرد به من بخشیده استتا بدانم چگونه خستگان را به کلام تقویت دهم.او صبح به صبح بیدارم می‌کند؛آری، گوش مرا بیدار می‌کندتا همچون شاگردان بشنوم.
5 خداوندگارْ یهوه گوش مرا گشود،و من سرکشی نکردم و روی برنتافتم.
6 پشت خود را به آنان سپردم که مرا زدند،و رخسار خویش را به آنان که ریش مرا کَندند؛آری از رسوایی و آب دهان،روی خود را نپوشاندم.
7 از آنجا که خداوندگارْ یهوه یاری‌ام می‌دهد،هرگز رسوا نخواهم شد.پس روی خود را چون سنگ خارا ساخته‌ام،و می‌دانم که سرافکنده نخواهم شد.
8 آن که مرا تبرئه می‌کند نزدیک است،پس کیست که مرا متهم سازد،تا رو در رو بایستیم!مدعی من کیست؟بگذار نزدیک من آید.