1 «ای پیروان پارسایی،و ای جویندگان خداوند،به من گوش فرا دهید:به صخره‌ای که از آن گرفته شدید نظر کنید،به آن معدنِ سنگ که از آن تراشیده شدید.
2 پدرتان ابراهیم را در نظر آورید،و سارا را که شما را بزاد:آنگاه که او را فرا خواندم یک تن بیش نبود،اما من او را برکت دادم و کثیر ساختم.
3 زیرا خداوند براستی صَهیون را تسلی خواهد داد،و همۀ ویرانه‌هایش را دلداری خواهد بخشید؛او بیابانش را همچون باغ عدن خواهد ساخت،و زمین خشکش را همچون باغ خداوند.خوشی و شادی در آن یافت خواهد شد،و هم شکرگزاری و نغمۀ سرود.
4 «ای قوم من، به من توجه کنید،و ای مردم من، به من گوش بسپارید:شریعت از نزد من صادر خواهد شدو انصافم را چون نوری برای قومها برقرار خواهم ساخت.
5 عدالت من نزدیک شده،و نجات من در راه است؛بازوی من قومها را دادرسی خواهد کرد.چشم امید سرزمینهای ساحلی به من است،و برای بازوی من انتظار می‌کشند.