2 زیرا در حضور وی چون نهال،و همچون ریشه‌ای در زمینِ خشک خواهد رویید.او را نه شکل و شمایلی است که بر او بنگریم،و نه ظاهری که مشتاق او باشیم.
3 خوار و مردود نزد آدمیان،مرد دردآشنا و رنجدیده.چون کسی که روی از او بگردانند،خوار گشت و به حسابش نیاوردیم.
4 حال آنکه رنجهای ما بود که او بر خود گرفتو دردهای ما بود که او حمل کرد،اما ما او را از جانب خدا مضروب،و از دست او مصدوم و مبتلا پنداشتیم.
5 حال آنکه به سبب نافرمانیهای ما بدنش سوراخ شد،و به جهت تقصیرهای ما لِه گشت؛تأدیبی که ما را سلامتی بخشید بر او آمد،و به زخمهای او ما شفا می‌یابیم.
6 همۀ ما چون گوسفندان، گمراه شده بودیم،و هر یک از ما به راه خود رفته بود،اما خداوند تقصیر جمیع ما را بر وی نهاد.
7 آزار و ستم دید،اما دهان نگشود؛همچون بره‌ای که برای ذبح می‌برند،و چون گوسفندی که نزد پشم‌برنده‌اش خاموش است،همچنان دهان نگشود.
8 با محاکمه‌ای ظالمانه برده شد؛چه کسی از نسل او سخن تواند گفت،زیرا او از زمین زندگان منقطع شد،و به سبب نافرمانی قوم من مضروب گردید؟