6 «خداوند را حینی که یافت می‌شود بجویید،و تا زمانی که نزدیک است او را بخوانید.
7 شریر راههای خود را ترک گوید،و شخص بدکار افکار خویش را؛به سوی خداوند بازگردد،که بر وی رحم خواهد کرد؛و به سوی خدایمان بیاید،که او را به‌فراوانی خواهد آمرزید.»
8 خداوند می‌فرماید:«افکار من افکار شما نیست،و نه راههای من، راههای شما.
9 زیرا چنانکه آسمان از زمین بلندتر است،راههای من نیز از راههای شماو افکار من از افکار شما بلندتر است.
10 چنانکه باران و برف از آسمان می‌بارد،و دیگر بدان‌جا بازنمی‌گردد،بلکه زمین را سیراب کرده،آن را بارور و برومند می‌سازد،و برزگر را بذر و خورنده را نان می‌بخشد،
11 همچنان خواهد بود کلام من که از دهانم صادر می‌شود؛بی‌ثمر نزد من باز نخواهد گشت،بلکه آنچه را خواستم به جا خواهد آورد،و در آنچه آن را به انجامش فرستادم کامران خواهد شد.
12 زیرا شما با شادمانی بیرون خواهید رفت،و به سلامتی هدایت خواهید شد.کوهها و تلها پیش روی شما بانگ شادی سر خواهند داد،و همۀ درختان صحرا دستک خواهند زد.