10 اگر تمامی همّ خود را وقف گرسنگان کنیو جان ستمدیدگان را سیر سازی،آنگاه نور تو در تاریکی خواهد درخشیدو شبِ تو همچون نیمروز روشن خواهد بود.
11 خداوند پیوسته تو را هدایت خواهد کرد،و جان تو را در بیابان سوزناک سیر خواهد نمود؛به استخوانهایت قوّت خواهد بخشید،و تو چون باغی خواهی بود سیرابو چشمه‌ای که آبش کم نشود.
12 قوم تو ویرانه‌های کهن را بنا خواهند کرد،و بنیانهای ایام سَلَف را بر پا خواهند داشت.و تو را بنا کننده دیوارهای شکسته خواهند خواندو مرمت‌گر کوچه‌ها به جهت سکونت.
13 «اگر شَبّات را زیر پا ننهیو در روز مقدس من خشنودی خود را به جا نیاوری،اگر شَبّات را مایۀ خوشی بشماریو روز مقدس خداوند را محترم بخوانی،اگر آن را حرمت نهیو به راههای خود رفتار نکنی،اگر لذت خود را نجوییو سخنان بیهوده بر زبان نرانی،
14 آنگاه لذت تو در خداوند خواهد بود؛تو را بر بلندیهای زمین سوار خواهم کرد،و میراث پدرت یعقوب را به تو خواهم خورانید؛»زیرا که دهان خداوند تکلم کرده است.