7 و او را نیز آرامی مدهید،تا اورشلیم را استوار ساخته،آن را در جهان مایۀ ستایش بگرداند.
8 خداوند به دست راست خویش سوگند خورده استو به بازوی نیرومندش، که:«دیگر هیچ‌گاه غلۀ شما را خوراک دشمنانتان نخواهم ساخت،و بیگانگان دیگر شراب تازۀ شما را نخواهند نوشید،شرابی را که برایش محنت کشیده‌اید.
9 بلکه آنان که غَله را می‌دِروند از آن خواهند خورد،و خداوند را ستایش خواهند کرد؛و آنان که انگورها را گرد می‌آورند،در صحنهای قُدس من از آن خواهند نوشید.»
10 بگذرید! از دروازه‌ها بگذرید!راه را برای قوم مهیا سازید.بسازید! شاهراه را بسازید!سنگها را برچینید،و عَلَمی به جهت ملتها بر پا دارید!
11 اینک خداوند تا به کرانهای زمین اعلان کرده است:به دختر صَهیون بگویید:«هان نجات تو می‌آید.همانا پاداش او با وی است،و اجرت او پیش رویش می‌آید.»
12 آنان ’ملت مقدس‘ خوانده خواهند شد،و ’فدیه‌شدگان خداوند‘؛و تو ’مطلوب‘،و ’شهر غیرمتروک‘ نامیده خواهی شد.