11 اما قوم او ایام قدیم را به یاد آوردند،یعنی ایام موسی را:کجاست آن که ایشان را با شبان گله‌اشاز میان دریا عبور داد؟کجاست آن که روح قدوس خود رادر میان ایشان نهاد،
12 و بازوی شکوهمندش رابه دست راست موسی به حرکت درآورد؟که آبها را پیش روی ایشان شکافتتا آوازه‌ای جاودانی برای خویشتن کسب کند،
13 و ایشان را از ژرفاها عبور داد؟همچون اسب در بیابان،زمین نخوردند؛
14 همچون چارپایانی که به وادی فرود آیند،روح خداوند ایشان را استراحت بخشید.آری، تو اینچنین قوم خود را رهبری کردی،تا نامی شکوهمند برای خود کسب کنی.
15 از آسمان بنگر و ببین،از عرش مقدس و شکوهمندت.غیرت و قدرت تو کجاست؟دلسوزی و شفقت تو از ما بازداشته شده است.
16 براستی که تو پدر مایی،اگرچه ابراهیم ما را نشناسدو اسرائیل ما را بجا نیاورد!تو ای یهوه، ’پدر‘ مایی؛’ولیّ ما‘ است، نام تو از ازل.
17 ای خداوند، چرا از راههای خود گمراهمان کردی،و چرا دلهایمان را سخت ساختی تا از تو نترسیم؟به‌خاطر خادمانت بازگشت نما،به‌خاطر قبیله‌هایی که میراث تو هستند.