14 همچون چارپایانی که به وادی فرود آیند،روح خداوند ایشان را استراحت بخشید.آری، تو اینچنین قوم خود را رهبری کردی،تا نامی شکوهمند برای خود کسب کنی.
15 از آسمان بنگر و ببین،از عرش مقدس و شکوهمندت.غیرت و قدرت تو کجاست؟دلسوزی و شفقت تو از ما بازداشته شده است.
16 براستی که تو پدر مایی،اگرچه ابراهیم ما را نشناسدو اسرائیل ما را بجا نیاورد!تو ای یهوه، ’پدر‘ مایی؛’ولیّ ما‘ است، نام تو از ازل.
17 ای خداوند، چرا از راههای خود گمراهمان کردی،و چرا دلهایمان را سخت ساختی تا از تو نترسیم؟به‌خاطر خادمانت بازگشت نما،به‌خاطر قبیله‌هایی که میراث تو هستند.
18 قوم مقدس تو کوتاه‌زمانی قُدس تو را در تصرف داشتند،اما اکنون دشمنان ما آن را لگدمال کرده‌اند.
19 ما همچون مردمانی گشته‌ایمکه تو هرگز بر ایشان فرمان نرانده‌ایو به نام تو نامیده نشده‌اند.