3 «من چَرخُشت را به تنهایی لگدکوب کردم،و از ملتها احدی همراهم نبود.در خشم خویش بر ایشان پا نهادم،و در غضب خویش لگدکوبشان کردم.خون ایشان بر جامه‌ام پاشید،و لباسهایم را بیالود.
4 زیرا که روز انتقام در دل من بود،و سال فدیه‌شدگانم فرا رسیده بود.
5 نگریستم اما یاری‌رسانی نبود،در بُهت و حیرت شدم زیرا پشتیبانی نبود.پس بازوی من برایم نجات به ارمغان آورد،و خشم من پشتیبان من شد.
6 در خشم خویش ملتها را پایمال کردم،و در غضبم ایشان را مست ساخته،خونشان را بر زمین ریختم.»
7 محبتهای خداوند و کارهای ستودنی او را بر خواهم شمرد،یعنی تمامی آنچه را که خداوند برای ما کرده است؛آری، احسان فراوانی را که بر حسب رحمتها و محبتهای بسیار خویش به خاندان اسرائیل نشان داده است.
8 زیرا گفته است: «آنان به‌یقین قوم من هستند،فرزندانی‌که خیانت نخواهند کرد»،پس نجات‌دهندۀ ایشان شده است.
9 در تمامی رنجهای ایشان، او نیز رنج کشید،و فرشتۀ حضور وی ایشان را نجات داد.در محبت و گذشت خویش ایشان را فدیه داد،در تمامی ایام قدیمْ ایشان را برگرفته، حمل کرد.