1 اجازه دادم کسانی که مرا نطلبیده بودند،مرا بجویند،و کسانی که مرا نجسته بودند،مرا یافتند،و به قومی که نام مرا نخوانده بودند،گفتم: «اینک حاضرم؛ اینک حاضرم.»
2 تمامی روز دستانم را دراز کردمبه سوی قومی گردنکش،که در طریقهای نادرست گام برمی‌دارند،و توهمات خویش را پیروی می‌کنند؛
3 قومی که پیوسته پیش رویم،خشم مرا برمی‌انگیزند،و در باغها قربانی گذرانده،بر آجرها بخور می‌سوزانند؛
4 که در میان قبرها می‌نشینند،و تمامی شب را در مغاره‌ها سپری می‌کنند؛که گوشت خوک می‌خورند،و خورش از گوشت مکروه در ظروفشان است؛
5 که می‌گویند: «دور بایست و نزد من میا،زیرا مقدس‌تر از آنم که نزدیک من آیی.»آنان دودند در بینی‌ام،و آتشی که تمامی روز مشتعل است!
6 خداوند می‌گوید:همانا این نزد من مکتوب است که:«خاموش نخواهم ماند، بلکه بدیشان مزد خواهم داد،آری مزد آن را به آغوش ایشان خواهم پرداخت،
7 مزد گناهان شما و گناهان پدران شما را با هم.و از آنجا که بر کوهها قربانی تقدیم کردند،و بر تپه‌ها به من بی‌حرمتی روا داشتند،مزد اعمال گذشتۀ ایشان را پیموده،به آغوششان خواهم پرداخت.»