13 پس خداوند لشکرها چنین می‌فرماید:«خادمان من خواهند خورد،اما شما گرسنه خواهید ماند؛و خادمان من خواهند نوشید،اما شما تشنه خواهید ماند؛و خادمان من شادی خواهند کرد،اما شما سرافکنده خواهید شد؛
14 و خادمانم از خوشیِ دل سرود خواهند خواند،اما شما از اندوه دل فریاد بر خواهید آوردو از شکستگی روح شیون خواهید کرد.
15 شما نام خود را به عنوان لعنتبرای برگزیدگانم بر جا خواهید گذاشت،و خداوندگارْ یهوه شما را خواهد کشت،اما به خادمانش نامی دیگر خواهد داد.
16 آن که خویشتن را در این سرزمین برکت دهد،خویشتن را به خدای حق برکت خواهد داد،و آن که در این سرزمین سوگند خورَد،به خدای حق سوگند خواهد خورد.زیرا که مشقتهای پیشین فراموش خواهد شد،و از نظر من نهان خواهد گشت.
17 «هان من آسمانی جدید و زمینی جدید خواهم آفرید،و امور پیشین دیگر به یاد آورده نخواهد شد،و از ذهن نخواهد گذشت.
18 بلکه از آنچه من می‌آفرینم،تا ابد شادی و وجد کنید،زیرا من اورشلیم را چنان خواهم آفرید که مکان وجد باشد،و قوم آن را چنانکه مایۀ شادی.
19 بر اورشلیم شادی خواهم کرد،و به سبب قوم خویش به وجد خواهم آمد.صدای گریه و نالهدیگر در آن شنیده نخواهد شد.