16 آن که خویشتن را در این سرزمین برکت دهد،خویشتن را به خدای حق برکت خواهد داد،و آن که در این سرزمین سوگند خورَد،به خدای حق سوگند خواهد خورد.زیرا که مشقتهای پیشین فراموش خواهد شد،و از نظر من نهان خواهد گشت.
17 «هان من آسمانی جدید و زمینی جدید خواهم آفرید،و امور پیشین دیگر به یاد آورده نخواهد شد،و از ذهن نخواهد گذشت.
18 بلکه از آنچه من می‌آفرینم،تا ابد شادی و وجد کنید،زیرا من اورشلیم را چنان خواهم آفرید که مکان وجد باشد،و قوم آن را چنانکه مایۀ شادی.
19 بر اورشلیم شادی خواهم کرد،و به سبب قوم خویش به وجد خواهم آمد.صدای گریه و نالهدیگر در آن شنیده نخواهد شد.
20 دیگر هرگز در آن کودکی نخواهد بودکه چند روزی بیش زنده نماند،و نه پیرمردی که عمر خود را به‌کمال نرساند.آن که در صدسالگی بمیرد،جوان محسوب گرددو آن که به صدسالگی نرسد،ملعون به‌شمار آید.
21 خانه‌ها بنا خواهند کرد،و در آنها ساکن خواهند شد؛تاکستانها غرس خواهند کرد،و از میوۀ آنها خواهند خورد.
22 دیگر بنا نخواهند کرد تا دیگران ساکن شوند،و غرس نخواهند کرد تا دیگران بخورند.زیرا ایام قوم من مانند ایام درخت خواهد بود،و برگزیدگان من سالها از دسترنج خود لذت خواهند برد.