1 خداوند چنین می‌فرماید:«آسمان تخت پادشاهی من است،و زمین کرسیِ زیر پایم!چه خانه‌ای برای من بنا می‌کنید،و مکان آرمیدنم کجاست؟
2 این همه را دست من ساخته است،و بدین‌گونه همۀ آنها به وجود آمده؛خداوند این را می‌فرماید.«اما این است آن که بر وی نظر خواهم کرد:آن که فروتن است و روحِ توبه‌کار دارد،و از کلام من می‌لرزد.
3 «آن که گاوی ذبح می‌کند،مانند کسی است که انسانی را می‌کشد؛و آن که بره‌ای قربانی می‌کند،همچون کسی است که گردن سگی را می‌شکند؛آن که هدیه آردی تقدیم می‌کند،مانند کسی است که خون خوک پیشکش می‌آورد؛و آن که کُندُر به عنوان یادگاری می‌سوزانَد،همچون کسی است که بتی را متبارک می‌گوید.اینان راههای خودشان را برگزیده‌اند،و جانشان از اعمالِ قبیحشان لذت می‌برد.
4 پس من نیز برای ایشان مصیبتی سخت بر خواهم گزیدو ترسهایشان را بر سرشان خواهم آورد،زیرا چون خواندم کسی پاسخ نداد،و چون سخن گفتم گوش نگرفتند؛بلکه آنچه را در نظرم ناپسند بود به عمل آوردند،و آنچه را از آن خشنود نبودم برگزیدند.»
5 ای شما که از کلام خداوند می‌لرزید،کلام او را بشنوید:«برادران شما که از شما نفرت دارندو به‌خاطر نام من شما را از خود می‌رانند، می‌گویند:”باشد که خداوند جلال یابدتا ما شادی شما را ببینیم“؛اما خودِ ایشان سرافکنده خواهند شد.
6 «آواز غوغا از شهر!صدایی از معبد!این آواز خداوند استکه دشمنان خود را سزا می‌دهد!
7 «او پیش از دردِ زا،زاییده است؛پیش از آنکه درد او را فرو بگیرد،پسری به دنیا آورده.