3 آنگاه خداوند به اِشعیا گفت: «تو و پسرت شِعاریاشوب به انتهای جوی برکۀ بالایی که به جانب شاهراهِ مزرعۀ رختشویان است، به دیدار آحاز بیرون روید،
4 و به او بگویید: ”مراقب باش، آرام بگیر و مترس! دلت به سبب این دو کُندۀ نیم‌سوختۀ دودافشان، یعنی به سبب خشم آتشین رِصین و اَرام و پسر رِمَلیا، ضعف به هم نرساند.
5 زیرا اَرام، اِفرایِم و پسر رِمَلیا، به جهت زیان رساندن به تو تدبیر کرده، می‌گویند:
6 «بیایید بر ضد یهودا برآییم و آن را فتح کرده، برای خود تسخیر نماییم و پسر طَبِئیل را در آن به پادشاهی نصب کنیم،»
7 اما خداوندگارْ یهوه می‌فرماید:«چنین نخواهد شدو این واقع نخواهد گردید.
8 زیرا نهایت قدرت اَرام، دمشق استو نهایت قدرت دمشق، رِصین.و در عرض شصت و پنج سال،اِفرایِم نیز چنان در هم خواهد شکستکه دیگر قومی نخواهد بود.
9 زیرا نهایت قدرت اِفرایِم، سامِرِه استو نهایت قدرت سامِرِه، پسر رِمَلیا.اگر در ایمان پایدار نباشید،استوار باقی نخواهید ماند.»