4 زیرا پیش از آنکه کودک بتواند ’پدرم‘ و ’مادرم‘ بگوید، ثروت دمشق و غنائم سامِرِه را نزد پادشاه آشور به تاراج خواهند برد.»
5 و خداوند بار دیگر مرا خطاب کرده، گفت:
6 «از آنجا که این قوم آبهای شیلواَخ را که به ملایمت روانند رد کرده‌اند، و از رِصین و پسر رِمَلیا شادمانند،
7 پس هان خداوندگار، آبهای نیرومند و فراوان نهر، یعنی پادشاه آشور را با تمامی شکوهش، بر آنها خواهد آورد. و آن بر تمامی آبراههای خود طغیان کرده، تمامی کناره‌هایش را خواهد پوشانید،
8 و به جانب یهودا پیشروی خواهد کرد و سیلان کرده، تا به گردن خواهد رسید، و بالهای گشوده‌اش تمامی پهنۀ سرزمین تو را، ای عِمانوئیل، پر خواهد ساخت.»
9 ای قومها، گرد هم آیید و در هم بشکنید!ای تمامی سرزمینهای دور، گوش فرا دهید!سِلاح برگیرید و در هم بشکنید!سِلاح برگیرید و در هم بشکنید!
10 با هم مشورت کنید، اما باطل خواهد شد!سخنها گویید، اما استوار نخواهد شد!زیرا خدا با ماست.