7 Bareng Sang Yehuwah mirsa, manawa wong-wong padha nalangsa, banjur ana pangandikane Pangeran Yehuwah marang Nabi Semaya, surasane mangkene: “Wong-wong iku wus padha ngesorake awake, mulane ora bakal Sunsirnakake, bakal enggal Sunluwari lan mulad-mulading bebenduningSun ora bakal kaesokake marang Yerusalem lumantar Sisak.
8 Nanging bakal padha dadi bature, supaya padha bisaa mbedakake ngabekti marang Ingsun karo sujud marang karajan-karajan ing donya.”
9 Sang Prabu Sisak ratu ing Mesir, banjur nglurugi lan nempuh Yerusalem. Prabot-prabot ing padalemaning Yehuwah lan raja-brana ing kraton pada kajarah; kabeh padha karayahan. Sang Prabu uga mundhuti tameng-tameng emas yasane Sang Prabu Suleman.
10 Minangka lirune Sang Prabu Rehabeam yasa tameng-tameng tembaga, kang kapasrahake marang para tetindhihe wadya-bala kang njaga lawanging kratone Sang Nata.
11 Saben Sang Prabu lumebet ing padalemaning Yehuwah, para prajurit mau padha teka ngampil tameng-tameng iku, lan uga wong-wong iku kang mbalekake menyang ing kamar pajagane.
12 Ing sarehne Sang Prabu ngesorake sarira, dukane Pangeran Yehuwah banjur lilih, mulane ora kasirnakake babar pisan. Sarta maneh ing Yehuda iya isih ana bab-bab kang becik.
13 Sang Prabu Rehabeam iku ngatingalake santosane anggone ngasta paprentahan ana ing Yerusalem. Sang Prabu Rehabeam yuswa patang puluh taun nalika jumeneng ratu, dene anggone ngasta paprentahan ana ing Yerusalem lawase pitulas taun, ana ing kutha kang pinilih dening Pangeran Yehuwah saka ing antarane sakehe suku Israel, kagem padunungane asmane. Kang ibu asma Naama, putri bangsa Amon.