2 Let sawetara taun panjenengane tindak martuwi Sang Prabu Akhab menyang Samaria. Sang Prabu Akhab nuli dhawuh nyembeleh wedhus lan sapi akeh kagem panjenengane lan para pandhereke sarta ngajak panjenengane nglurug menyang ing Ramot-Gilead.
3 Sang Prabu Akhab, ratu ing Israel, ngandika marang Sang Prabu Yosafat, ratu ing Yehuda: “Punapa panjenengan karsa sesarengan kaliyan kula dhateng ing Ramot-Gilead?” Paring wangsulane: “Kita punika sami, kula kaliyan panjenengan, rakyat panjenengan kaliyan rakyat kula, kula badhe perang sesarengan kaliyan panjenengan!”
4 Nanging Sang Prabu Yosafat nuli ngandika marang Sang Nata ing Israel: “Prayoginipun ndangu rumiyin kados pundi dhawuhipun Pangeran Yehuwah.”
5 Sang Nata ing Israel tumuli nglempakake para nabi, kehe patang atus, iku banjur didangu dening Sang Prabu Akhab: “Apa ingsun diparengake nglurug perang nglawan Ramot-Gilead, apa prayoga diwurungake?” Kabeh padha munjuk: “Sumangga, kawula aturi nglurug! Gusti Allah badhe ngulungaken punika dhateng astanipun Sang Prabu.”
6 Nanging Sang Prabu Yosafat nuli ndangu: “Punapa ing ngriki boten wonten nabining Yehuwah malih, supados dados lantaran kita nyuwun pitedah?”
7 Paring wangsulane Sang Nata ing Israel marang Sang Prabu Yosafat: “Taksih wonten satunggal, ingkang saged dados lantaran nyuwun pitedah dhateng Pangeran Yehuwah. Nanging kula sengit dhateng piyambakipun, awit boten nate meca ingkang sae tumrap kula, kajawi namung bilai. Tiyang punika nama Mikha bin Yimla.” Pangandikane Sang Prabu Yosafat: “Sang Prabu sampun ngandika makaten, ta.”
8 Sang Nata ing Israel tumuli nimbali sawijining punggawa kraton, pangandikane Sang Prabu: “Mikha bin Yimla iku dienggal paranana!”