9 Anadene Sang Nata ing Israel lan Sang Prabu Yosafat, ratu ing Yehuda, padha lenggah ing dhampare piyambak-piyambak kalawan ngagem busana kaprabon, ana ing papan panuton ing sangarepe gapura ing Samaria, kaadhep dening para nabi kang padha memeca.
10 Zedhekia bin Kenaana gawe rerekan sungu wesi lan banjur matur: “Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah: Kalawan sungu iki sira bakal nyundhang Aram nganti sira sirnakake babar pisan.”
11 Sakehe nabi iku iya padha memeca mangkono, unjuke: “Sumangga, panjenengan dalem kawula aturi nglurug dhateng ing Ramot-Gilead, panjenengan dalem badhe angsal damel; Pangeran Yehuwah badhe ngulungaken punika dhateng ing astanipun Sang Prabu.”
12 Utusan kang kadhawuhan nimbali Nabi Mikha mau matur marang panjenengane: “Kauningana, para nabi sampun sami saiyeg nglairaken pameca ingkang sae tumrap Sang Prabu, milanipun panjenengan mugi inggih karsaa ngandika kadosdene salah satunggaling nabi punika saha memeca ingkang sae.”
13 Nanging Nabi Mikha mangsuli, pangandikane: “Dhemi Pangeran Yehuwah kang gesang, lah apa kang bakal dipangandikakake dening Gusti Allahku, iku kang bakal dakucapake.”
14 Bareng wus sowan ing ngarsane Sang Nata, Sang Prabu ndangu marang panjenengane: “Mikha, apa ingsun padha kalilan nglurug perang nglawan Ramot-Gilead apa iku sunwurungake?” Atur wangsulane: “Sumangga, kawula aturi tindak nglurug, paduka badhe angsal damel, sabab sami badhe kaulungaken dhateng ing asta paduka!”
15 Nanging Sang Nata banjur ngandika marang panjenengane: “Nganti ping pira ingsun dhawuh sumpah marang sira, supaya sira mung ngaturake marang ingsun ing sabenere bae?”