21 Sanadyan Sang Prabu Akhas ngrayahi barang-barang ing padalemaning Yehuwah, ing kraton lan ing daleme para panggedhe sarta masrahake iku kabeh marang Sang Nata ing nagara Asyur, ewadene iku ora njalari kauntungane.
22 Ing sajrone kaanan kapepet iku Sang Prabu Akhas malah saya banget anggone ora setya marang Pangeran Yehuwah.
23 Sang Prabu sesaji kurban marang para allahe wong Damsyik kang wus ngalahake panjenengane. Sang prabu nggalih mangkene: “Kang mitulungi para ratune wong Aram iku allah-allahe; mulane aku arep sesaji kurban marang iku, supaya aku uga dipitulungi.” Mangka iya allah-allah iku kang njalari bilaine dalah wong Israel kabeh.
24 Sang Prabu Akhas nglempakake piranti-piranti ing padalemaning Allah, padha dirusaki. Lawanging padalemaning Pangeran Yehuwah diinebake sarta banjur yasa misbyah-misbyah kagem sarirane piyambak ana ing sakehe pojok-pojoking Yerusalem.
25 Saben kutha ing Yehuda didegi tengger-tengger pangurbanan kanggo papaning ngobong kurban marang allah liyane. Kaya mangkono anggone Sang Prabu damel gerahe panggalihe Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe para leluhure.
26 Anadene kekarene riwayate lan sakehe lampah-lampahe, wiwit wiwitan nganti tekan wekasan, lah iku kabeh katulisan ana ing buku bab para ratu ing Yehuda lan Israel.
27 Sang Prabu Akhas nuli kepareng aso nunggil karo leluhure lan kasarekake ana ing kutha, ana ing Yerusalem, nanging ora kasarekake ing pasareane para ratu Israel. Pangeran Hizkia, kang putra, banjur jumeneng ratu nggentosi panjenengane.