1 Anadene Ibu Sarai, garwane Rama Abram iku ora kagungan putra. Panjenengane kagungan abdi wadon bangsa Mesir jenenge Hagar.
2 Ibu Sarai matur marang Rama Abram: “Lah ta, kula dipun ganjar gabug dening Sang Yehuwah, temah boten gadhah anak, sumangga kula aturi mundhut abdi estri rencang kula punika, bokmanawi kula angsal anak saking rencang wau.” Rama Abram ndhahar ature Ibu Sarai,
3 lan Ibu Sarai garwane Rama Abram nuli ngaturake Hagar abdine wadon wong Mesir mau marang Rama Abram kang raka dadi garwane; kelakone prakara iku nalika Rama Abram wus dedalem sepuluh taun ana ing tanah Kanaan,
4 Rama Abram banjur ngrawuhi Ibu Hagar, lan iku kelakon ngandhut. Nanging bareng rumangsa yen wus ngandhut, banjur ngremehake bendarane putri.
5 Ibu Sarai tumuli matur marang Rama Abram: “Bab anggenipun nyakitaken manah kula punika, panjenengan ingkang tanggel-jawab, kula sampun ngaturaken rencang estri wau dhateng panjenengan, nanging sapunika sareng rumaos wawrat, kok lajeng nyepelekaken kula. Sang Yehuwah mugi paring kaleresan ing antawisipun kula kaliyan panjenengan.”
6 Rama Abram banjur ngandika marang Ibu Sarai: “Lah ta baturmu iku ana ing panguwasamu, tandukana apa kang kokrasa patut!” Ibu Sarai banjur nindhes kang banget marang Ibu Hagar, satemah iku banjur minggat.
7 Nanging Sang Malaekate Yehuwah tumuli manggihi Ibu Hagar ana ing sacedhake belik ing pasamunan, iya iku belik ing dalan kang anjog ing Syur.