12 Mulane Ibu Sara gumujeng sajroning galih, pangunandikane: “Aku wus tuwa mangkene apa isih duwe papenginan saresmi, mangka bendaraku iya wus sepung mangkono?”
13 Sang Yehuwah banjur ngandika marang Rama Abraham: “Yagene Sara gumuyu sarta duwe osik: Apa iya temenan aku isih bakal duwe anak, wong aku wus tuwa mangkene?
14 Tumraping Yehuwah apa ana kang mokal? Ing wektu kang wus katetepake iku, yaiku setaun engkas Ingsun bakal ngrawuhi sira maneh, nuli Sara bakal duwe anak lanang.”
15 Ibu Sara selak, unjuke: “Kawula boten gumujeng.” Enggone munjuk mangkono iku marga wedi. Ewadene pangandikane Sang Yehuwah: “Ora, sira mau pancen gumuyu!”
16 Sawuse mangkono para priya mau banjur padha tedhak saka ing kono, tindake ngener tanah Sodom; Rama Abraham ndherek sumedya nguntapake.
17 Sang Yehuwah ngunandika: “Apa iya Abraham ora Sunparingi weruh apa kang bakal Suntindakake?
18 Abraham iku rak bakal dadi bangsa gedhe lan kawasa, lan sakehe para bangsa ing bumi bakal pada kaberkahan marga saka Abraham?