4 manawi kepareng wontena ingkang mendhetaken toya sakedhik, kagem wijik sampeyan, lajeng sami karsaa lenggah wonten ing sangandhaping wit-witan punika;
5 dene kula keparenga mendhet roti sekedhik, kangge ngiyataken sarira; sasampunipun makaten, sumangga manawi badhe nglajengaken tindak, dene rak pancen makaten punika karsa panjenengan sami tindak nglangkungi tarubipun ingkang abdi.” Pangandikane tamu: “Iya tindakna apa kang dadi karepmu!”
6 Rama Abraham tumuli enggal-enggal menyang tarube nemoni Ibu Sara, sarta ngandika: “Dienggal njupuka glepung alus telung taker, endang uleten gawenen roti bunder!”
7 Rama Abraham banjur rerikatan murugi sapine, nuli mundhut pedhet kang empuk lan becik daginge, nuli ditampakake marang abdine, sarta iku enggal-enggal tumandang ngolah.
8 Sawuse iku mundhut mertega lan susu, karo pedhet kang wus didhawuhake ngolah mau, diladosake marang tamune. Rama Abraham ngadhep tamune ana sangisore wit kono nalika tamune padha dhahar.
9 Tamune tumuli ngandika: “Sara somahira ana ing ngendi?” Unjuke Rama Abraham: “Wonten ing lebet tarub.”
10 Pangandikane Sang Yehuwah: “Satemene setaun engkas Ingsun bakal rawuh mrene maneh, lah ing kono Sara somahira bakal duwe anak lanang.” Pangandika mau kepireng dening Ibu Sara kang ana ing lawanging tarub kaprenah ing saburine para tamu.