29 Nalika Gusti Allah nggempur kutha-kutha ing lebak Yarden lan nalika malik kutha kang dienggoni dening Lut, Gusti Allah enget marang Rama Abraham, banjur ngirid Lut metu saka ing satengahe patumpesan.
30 Anadene Lut budhal saka Zoar banjur manggon ing pagunungan karo anake wadon loro, marga ora wani manggon ing Zoar; pamanggone ana ing guwa dalah anake wadon loro pisan.
31 Kacarita anak kang tuwa tutur marang kang enom, tembunge: “Bapak wis tuwa, mangka ing tanah kene ora ana wong lanang kang sapaturon karo aku lan kowe kaya salumrahe wong sajagad.
32 Payo, bapak diaturi ngunjuk anggur, nuli padha ngewori turu, supaya kita padha oleh turun saka bapak.”
33 Ing bengi iku bapakne diaturi ngunjuk anggur, anak kang tuwa banjur mlebu lan awor turu karo bapakne, Lut ora sumurup apa-apa, nalika anake nusul lan nalika tangine.
34 Esuke kang tuwa ngucap marang kang enom, tembunge: “Mau bengi aku wis kelakon awor turu karo bapak; mengko bengi padha diaturi ngunjuk anggur maneh, kowe genten nusula awor turu, supaya kita padha oleh turun saka bapak kita.”
35 Kelakon bareng bengi bapakne iya padha diaturi ngunjuk anggur maneh. Kang enom nuli nusul awor turu, dene Lut ora sumurup apa-apa, dadia anggone anake nusul utawa anggone tangi.