18 Pitakone Yehuda: “Cekelan apa kang kudu dakwenehake kowe?” Ature Tamar: “Sesupe cap panjenengan tuwin kalung punapa dene teken ingkang panjenengan asta punika.” Iku iya tumuli diwenehake, banjur diwori turu, temah ngandhut marga saka Yehuda.
19 Sawuse mangkono Tamar banjur ngadeg sarta lunga, ngrucat kudhunge lan menganggo sandhangan wulanjar maneh.
20 Yehuda tumuli ngirimake cempene lumantar mitrane wong Adulam, kagawe nebus barang cekelan saka tangane wong wadon mau, nanging ora ketemu.
21 Banjur takon marang wong ing sacedhake kono: “Tiyang estri tuna-susila ingkang sabenipun linggih wonten pinggir margi dhateng Enaim ngriki punika, sapunika wonten pundi?” Wangsulane kang ditakoni: “Ngriki boten wonten tiyang estri tuna-susila!”
22 Wonge banjur bali nemoni Yehuda, pangucape: “Wonge wadon tuna-susila ora ketemu, malah pangucape wong-wong ing sacedhake kono: Ngriki boten wonten wanita tuna susila!”
23 Yehuda banjur celathu: “Iya wis kareben barange cekelan diepek, anggere ora gawe wirangku kabeh bae! Cempe iki nyatane wus dakkirimake, nanging kowe ora bisa ketemu karo wonge wadon iku.”
24 Kacarita watara telung sasi Yehuda dikabari: “Tamar, putra mantu panjenengan lampah bedhang, malah sampun ngandheg anggenipun bebedhangan punika.” Yehuda banjur ngucap: “Wonge gawanen metu, supaya diobong!”