8 mangkono uga brayate Sang Yusuf, para sadhereke apadene brayate kang rama; mung anak-anake kang isih cilik, wedhuse lan sapine padha ditinggal ana ing tanah Gosyen.
9 Karomaneh iya didherekake wong-wong kang nunggang kreta lan nunggang jaran, satemah awujud arak-arakan kang dawa banget.
10 Bareng wus tekan ing Goren-Haatad, kang kaprenah ing sabrange bengawan Yarden, banjur nganakake patangisan kang banget nrenyuhake lan luwih gedhe, nganti pitung dina anggone Sang Yusuf nganakake patangisan, marga saka kang rama mau.
11 Bareng pendhudhuk tanah kono yaiku para wong Kanaan weruh upacara patangisan ana ing Goren-Haatad, iku banjur padha sapocapan: “Yaiki upacara patangisane wong Mesir kang rame banget.” Mulane panggonan kono mau diarani: Abel-Mizraim, kaprenah ana ing sabrange bengawan Yarden.
12 Anadene para putrane Rama Yakub padha nglakoni kaya anggone kadhawuhan.
13 Para putrane padha nggotong layone kang rama menyang ing tanah Kanaan, disarekake ana ing guwa Makhpela, kang wus dipundhut Rama Abraham saka Efron, wong Het, kanggo pasarean pamijen, yaiku ara-ara ing sawetane Mamre.
14 Sawuse rampung anggone nyarekake kang rama, Sang Yusuf banjur kondur menyang Mesir, iya panjenengane, iya para saherek-sadhereke dalasan wong-wong kang padha ndherekake tindake anggone nyarekake kang rama mau.