3 جيڪڏھن ڪو ماڻھو اوھان کي ڪجھہ چوي تہ کيس چئجو تہ ’سائينءَ کي انھن جي ضرورت آھي.‘ پوءِ ھو ھڪدم اوھان کي اھي ڪاھڻ ڏيندو.“
4 اھو انھيءَ ڪري ٿيو تہ جيڪو نبيءَ چيو ھو سو سچو ثابت ٿئي تہ
5 ”صيئون جي شھر کي چئو تہ’ڏس، تنھنجو بادشاھہ تو وٽ اچي پيو،نماڻو ۽ گڏھہ تي سوار،بلڪ گڏھہ جي ٻچڙي يعني کودڙي تي.‘“
6 تڏھن شاگرد روانا ٿي ويا ۽ ائين ئي ڪيائون جيئن عيسيٰ کين چيو ھو.
7 اُھي گڏھِہ ۽ سندس کودڙي کي ڪاھي آيا، مٿن پنھنجا ڪپڙا وڌائون ۽ عيسيٰ سوار ٿي ويٺو.
8 ھڪ تمام وڏي ميڙ مان ڪن پنھنجا ڪپڙا کڻي رستي تي وڇايا ۽ ٻين وري وڻن جون ٽاريون آڻي رستي تي پکيڙي ڇڏيون.
9 جيڪي ميڙ اڳيان ۽ پٺيان پئي آيا تن وڏي آواز سان چيو پئي تہ”دائود جي پٽ جي واکاڻ ھجي!سڳورو آھي اھو جيڪو خداوند جي نالي سان ٿو اچي!عرش عظيم تي خدا جي واکاڻ ھجي!“