9 سڀاڳا آھن اھي جيڪي ماڻھن ۾ صلح ڪرائين ٿا،ڇالاءِجو خدا انھن کي پنھنجو ٻار سڏيندو.
10 سڀاڳا آھن اھي جيڪي سچائيءَ جي ڪري ستايا وڃن ٿا،ڇالاءِجو اھي آسمان واري بادشاھت جون برڪتون ماڻين ٿا.
11 سڀاڳا آھيو اوھين، جو ماڻھو منھنجي ڪري اوھان جي بيعزتي ڪن، اوھان کي ستائين ۽ اوھان تي ھر قسم جون تھمتون ھڻن،
12 ڇوتہ اھڙيءَ طرح ئي نبين کي بہ ستايو ويو ھو. خوش ٿيو ۽ ڏاڍا سرھا ٿيو، ڇاڪاڻتہ اوھان کي بھشت ۾ وڏو اجر ملندو.“
13 ”اوھين انسان ذات لاءِ لوڻ مثل آھيو. پر جيڪڏھن لوڻ پنھنجو سواد ڇڏي ڏئي تہ ان کي وري سوادي بنائڻ لاءِ ڪوبہ طريقو نہ آھي. اھو بيڪار ٿي پوندو، تنھنڪري ڦٽو ڪيو ويندو ۽ ماڻھن جي پيرن ھيٺان لتاڙيو ويندو.
14 اوھين سڄي جھان لاءِ روشنيءَ مثل آھيو. جيڪو شھر ٽڪر تي اڏيل آھي اھو لڪي نہ سگھندو.
15 ڪوبہ ماڻھو ڏيئو ٻاري ڍڪڻ ھيٺان نہ ٿو رکي پر ھو ان کي ڏياٽيءَ تي ٿو رکي جتان گھر جي ھر ھڪ ڀاتيءَ کي روشني پھچي ٿي.