8 ค่าไถ่ชีวิตของคนคือทรัพย์ศฤงคารของเขาแต่คนยากจนไม่มีอะไรเป็นค่าไถ่
9 สว่างของคนชอบธรรมก็เปรมปรีดิ์แต่ประทีปของคนชั่วร้ายจะถูกดับ
10 เพราะความทะลึ่งผู้ประมาทจึงก่อวิวาทแต่ปัญญาอยู่กับบรรดาผู้ที่รับคำแนะนำ
11 ทรัพย์ศฤงคารที่ได้มาอย่างเร่งร้อนจะยอบแยบลงแต่บุคคลที่ส่ำสมทีละเล็กทีละน้อยจะได้เพิ่มพูนขึ้น
12 ความหวังที่ถูกหน่วงไว้ทำให้ใจเจ็บช้ำแต่ความปรารถนาที่สำเร็จแล้วเป็นต้นไม้แห่งชีวิต
13 บุคคลผู้ดูหมิ่นพระวจนะ นำการทำลายมาถึงตนเองแต่บุคคลผู้นับถือพระบัญญัติจะได้รับบำเหน็จ
14 คำสอนของปราชญ์เป็นน้ำพุแห่งชีวิตเพื่อให้หลีกจากบ่วงของความมรณา