1 สุภาษิตของซาโลมอน พระราชาแห่งอิสราเอล โอรสของดาวิดทรงพระราชนิพนธ์ไว้
2 เพื่อให้บรรลุปัญญาและมีวินัยเข้าใจถ้อยคำแห่งความรอบรู้
3 รับคำสั่งสอนในเรื่องการกระทำที่ฉลาดในเรื่องความชอบธรรม ความยุติธรรมและความเที่ยงธรรม
4 เพื่อให้ความหยั่งรู้แก่คนเขลาให้ความรู้และความเฉลียวฉลาดแก่คนหนุ่ม
5 ทั้งปราชญ์จะได้ยินและเพิ่มพูนการเรียนรู้และคนที่มีความเข้าใจจะได้ความช่ำชอง
6 เพื่อให้เข้าใจสุภาษิตและอุปมาทั้งถ้อยคำของปราชญ์และปริศนาของเขา
7 ความยำเกรงพระเจ้า เป็นบ่อเกิดของ ความรู้คนโง่ย่อมดูหมิ่นปัญญาและคำสั่งสอน
8 บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟังคำเตือนของพ่อเจ้าและอย่าทิ้งคำสั่งสอนของแม่เจ้า
9 เพราะทั้งสองนั้นเป็นมงคลงามสวมศีรษะของเจ้าเป็นจี้ห้อยคอของเจ้า
10 บุตรชายของเราเอ๋ย ถ้าคนบาปล่อชวนเจ้าอย่าได้ยอมตาม
11 ถ้าเขาว่า “มากับพวกเราเถิด ให้เราหมอบคอยเอาเลือดคนให้เราซุ่มดักคนไร้ผิดเล่นเถิด
12 ให้เรากลืนเขาทั้งเป็นอย่างแดนผู้ตายและกลืนเขาทั้งตัว อย่างคนเหล่านั้นที่ลงไปสู่ปากแดน
13 เราจะพบของประเสริฐทุกอย่างเราจะบรรจุเรือนของเราให้เต็มด้วยของที่ริบได้
14 จงเข้าส่วนกับพวกเราเราทุกคนจะมีเงินถุงเดียวกัน”
15 บุตรชายของเราเอ๋ย อย่าเดินในทางนั้นกับเขาจงยับยั้งเท้าของเจ้าจากวิถีของเขา
16 เพราะว่าเท้าของเขาวิ่งไปหาความชั่วร้ายและเขารีบเร่งไปทำให้โลหิตตก
17 เพราะที่จะขึงข่ายไว้ให้นกเห็น ก็ไร้ผล
18 แต่คนเหล่านี้หมอบคอยโลหิตของตนเองเขาซุ่มดักชีวิตของเขาเอง
19 ทางของบรรดาผู้ที่หากำไรด้วยความทารุณโหดร้าย ก็อย่างนี้แหละคือมันย่อมคร่าเอาชีวิตของเจ้าของนั้นเอง
20 ปัญญาร้องเสียงดังอยู่ที่ถนนเธอเปล่งเสียงของเธอที่ลานเมือง
21 เธอร้องออกมาที่บนกำแพงเธอกล่าวอยู่ที่ทางเข้าประตูเมือง
22 ว่า “คนเขลาเอ๋ย เจ้าจะรักความเขลาไปนานสักเท่าใดคนมักเยาะเย้ยจะปีติยินดีในการเยาะเย้ยนานเท่าใดและคนโง่จะเกลียดความรู้นานเท่าใด
23 จงมาสนใจในคำตักเตือนของเรานี่แน่ะ เราจะเทความคิดของเราให้เจ้าเราจะให้ถ้อยคำของเราแจ้งแก่เจ้า
24 เพราะเราได้เรียกแล้วและเจ้าปฏิเสธเรากวักมือและไม่มีใครสนใจ
25 เจ้ามิได้รับรู้ในคำแนะนำของเราและไม่ยอมรับคำตักเตือนของเราเลย
26 ฝ่ายเราจะหัวเราะเย้ยความหายนะของเจ้าเราจะเยาะเมื่อความกลัวลานมากระทบเจ้า
27 เมื่อความกลัวลานมากระทบเจ้าอย่างพายุและความหายนะของเจ้ามาถึงอย่างลมบ้าหมูเมื่อความทุกข์และความระทมใจใหญ่หลวงมาถึงเจ้า
28 แล้วเขาจะทูลเรา แต่เราจะไม่ตอบเขาจะแสวงหาเรา แต่จะไม่พบเรา
29 เพราะว่าเขาเกลียดความรู้และไม่เลือกเอาความยำเกรงพระเจ้า
30 เขาไม่รับคำแนะนำของเราเลยแต่กลับดูหมิ่นคำตักเตือนของเราทั้งสิ้น
31 เพราะฉะนั้น เขาจะกินผลแห่งทางของเขาและอิ่มด้วยกลวิธีของเขาเอง
32 เพราะคนโง่ถูกฆ่า ก็ด้วยการหันกลับจากปัญญานั่นเองและคนโง่ที่หลงเพลิดเพลินก็ถูกทำลาย
33 แต่บุคคลผู้ฟังเรา จะอยู่อย่างปลอดภัยเขาจะอยู่อย่างสุขสงบ ปราศจากความคิดพรั่นพรึงในความชั่วร้าย”